SELÇUK ÖZYURT

Sonra Sattılar Bizi !

• admin
• 06 Ekim 2021
• Yazar
• 3118 Görüntüleme

Sıkılıyorum evden.

Birgün arkadaşlarla Sultanahmet Meydanı’nda geziyorduk…

Bir bankın üzerine oturmuş orta yaşlı bir abla, bizden sigara istedi…

Çıkarıp kendisine bir sigara verdik.

Sigara verirken yanımdaki arkadaş kadına seslendi:

- Abla bu soğukta niye oturuyorsun? Gitsene evine.

Kadın arkadaşa hemen cevap verdi:

- Evde ne yapayım? Zaten ben otuz yıl evlerde kapalı kaldım.

Sıkılıyorum evlerden.

Ben otuz yıl genelevde çalıştım

Bunun üzerine Abla’ya sordum:

- Abla ne iş yapıyorsun sen?

Kadın sigarasını yüzüme doğru üfürerek anlatmaya başladı:

- Beni küçükken kaçırdılar. Beş yaşındaydım. Bahçede arkadaşlarımla oynuyordum. Bir araba durdu yanımızda, beni tutup

arabanın içine attılar. Kaçırdılar.

- Nasıl yani? Kim kaçırdı Abla?

- Hayal gibi, annemi babamı kardeşleri mi hatırlıyorum. Hiç

aklımdan çıkaramıyorum. Bana yaşlı bir kadın baktı yıllarca. Benim

gibi insanlarla beraber baktılar. Sonra genelevlere sattılar bizi.

- Sattılar mı?

- Evet! Ben otuz yıl genelevde çalıştım, sonra emekli oldum…

Ufak bir ev aldım. Şimdi tek başına yaşıyorum ve günahlarımdan

arınmak için buralarda dualar ediyorum. İnşallah Allah beni affeyler.

- İnşallah Abla!

- Bilerek bu işleri yapmadım. Küçüktük, ailemiz olarak bildiğimiz insanlar benim gibi küçük çocukları kaçırıp büyütüp satıyorlardı.

- Nasıl yani Abla? Bu insanlar, kaçırdıkları genç kızları satıyorlar mı?

- Zaten kendileri de genelev işletiyorlardı.

- Kaçmak istemediniz mi hiç?

- Çok kaçmak istedim ama nereye kaçacaktım? Beni kaçırdıkları yer gözümün önünde ama nerenin köyüdür, nerenin bir yerleşim yeridir, bilemiyorum ki.

- Ailenizle irtibat kuramadınız mı?

- Ailem belki de beni yıllardır arıyordur. Annem-babam, kardeşlerim olmasına rağmen kimseyle bir irtibatım yok.

- Bu devirde inanması çok zor!

- Keşke annemi, babamı bulabilsem. Keşke bende bir resimleri olsa. Kardeşlerimi bir görebilsem. Keşke benim ne hallere düştüğümü bilseler?