VEDAT DEMİR

BU YIL SAĞLIKLI BİR EĞİTİM MÜMKÜN MÜ?

 

Okulların 6 Eylülde tam zamanlı olarak açılması kararı alındı. Ancak akıllarda hala pek çok soru işareti var. Öncelikle bu sene sağlıklı bir eğitim olacak mı? Zira aşılanma oranı istenilen seviyelere gelebilmiş değil.

Geçtiğimiz yıllarda da malum okulların açılma kararı birçok kez alınıp planlama yapılmıştı. Ancak ortaya çıkan Koronavirüs tablosu  yüz yüze eğitimin yapılmasına olanak tanımamıştı.

Okullar başladıktan kısa bir süre sonra da yine kapanma kararı alınmıştı. Yani geçtiğimiz iki yılda pek de sağlıklı bir eğitim yapıldığını söyleyemeyiz. Yarı zamanlı ve bölünmüş sınıflarda haftada iki gün yüz yüze yapılan eğitimlere ek olarak verilen canlı derslerin de pek verimli olmadığını bizzat gördük.

Toplum,  koronavirüsle mücadele konusunda çok farklı tutuma sahip olduğundan eğitim konusunda da pek bir orta yol bulamadık. Zira okullarda sadece temel derslerin verildiği ve ders saatlerinin de seyreltilerek verildiği yüz yüze eğitime de pek çok aile çocuğunu göndermedi.

Öte yandan canlı derslere erişim konusunda teknolojik alt yapı ve imkânlara sahip olamayan öğrencilerin sayısı da az değildi. Canlı derslere katılım oranı fazla olmamakla birlikte katılanlarında ne oranda verimli katıldıkları bilinmiyordu.

Zira görüntü ve sesi kapatan öğrenciyi görme noktasında öğretmenler kör kalıyordu. Etkileşimlere de çoğu zaman yanıt alamadıklarını ifade ettiklerine pek çok kez tanık olduk. Öğrenci, o an derste görünüyor ancak aslında derste yok.

Aşının olmadığı süreçte tüm umudumuz aşı iken şimdilerde aşıya karşı olanlar türedi. Maske, mesafe ve temizlik kurallarını iki yılda öğretemedik maalesef. Medya, sağlık ve eğitim kurumlarının tüm çalışmalarına rağmen hala maskeyi doğru dürüst takamayan, takmayan bir kitle var.

Eğitimin ne kadar zor bir süreç olduğunu bir kez daha gördük. Eğitimde çok iyi olmadığımız ve dünyada ilk sıralarda yer almadığımız hepimizin malumu.

Bu konuda nedenler arayacak isek en başta toplumun eğitim konusundaki direncine odaklanmamız gerekiyor. Eğitim alabilmek için önce bunu almaya, istendik yönde gelişime açık olmak gerek.

Ancak üzülerek belirtmek isterim ki kör bir zihniyetle ve az bir bilgiyle her şeye muhalefet edip kulaktan dolma bilgilerle kendini uzman sanan bir topluluk var aramızda.

Bunlar herkesten daha çok biliyor. Doktordan, öğretmenden, mühendisten, vesaire, vesaire…

Şimdi aşıya karşı olanlar sözüm ona kendilerini, bedenimize ve hayatımıza türlü şekilde kasteden küresel komplocuların sinsi planlarından koruyorlar. Yine görüyorum ki aşı olmayanların pek çoğu maske bile takmıyor. Mesafe ve hijyen de hak getire…

Varsayalım ki biz aşı olarak kendimizi küresel şirketlerin çıkarlarına kurban olarak feda ettik. Aşı olmamanın ölüme giden yol olduğuna bizzat şahitlik ettik. Öte yandan mRNA  aşılarının gelecekte öngörülemeyen sonuçlarını da varsayarak en başta sağlık kuruluşlarımızdaki hekimlerimizin öncü olduğunu görerek güvenip bizler de aşılarımızı olduk.

Aşıların koruyuculuğu konusundaki etkilerini de bizzat gördük. Yakın ve uzak gelecekte ne olacağını da zaman gösterecek. Ne var ki aşı olmayanlara ne olduğunu geçen iki yılda da şimdi de görebiliyoruz. Nitekim yakın gelecekte de göreceğiz.

Ancak aşı olmayanların ölüm riskine rağmen virüse kafa tutmak suretiyle sergiledikleri tavır, aşı olanların yaşama ve geleceğe dair umutlarını öldürdüğü çok açık.

Aşıya karşı olanların bu durumda bile vurdumduymaz davranış ve inatları aşı olup korunmayı ve normale biran önce dönmeyi umanlara karşı haksızlık oluşturmuyor mu?

Hayatımızın pek çok yerinde bu hastalığın olumsuz etkilerini görüyoruz. Sonrasında şikâyet edip duruyoruz. Eğitim başta olmak üzere sağlık, hizmet, turizm, ticaret ve üretim gibi pek çok noktada ekonomi ve sosyal hayat felç olmadı mı?

Bundan pek çok kişi zarar görmedi mi? Tüm bunlardan vatandaş olarak canımız yanmadı mı? İşsiz kalan nice insan bugün ne zor şartlar altında geçinmeye çalışıyor. Hiç mi bunları da düşünmüyoruz. Yaklaşık bir yıldan fazla süre ile aşının bulunmasını bekledik.

Eğitim, eğitim diyoruz! Her sorunumuzun, cehaletimizin altındaki sorunlara çare olarak. Ancak ne var ki eğitimde ülkemizde pek sağlıklı yürüyemiyor. Zira aşı konusunda öğretmenlerden de karşı olup yaptırmayanlar var.

Ortak akıl ile hareket edemedikten sonra değil koronavirüs, yıllardır ülkemizin içinde var olan her türlü sosyal ve toplumsal virüsü temizlememiz ve sağlıklı bir toplum olmamız mümkün görünmüyor.

Okullar gerçekten her geçen gün artan vakalara rağmen 6 Eylülde tam zamanlı açılabilecek mi? Açıldıktan sonra da sağlıklı bir şekilde devam edebilecek mi?

Bunu hep birlikte göreceğiz.

Henüz Yorum yok

İlk yorumu siz yazın.

Yorum Bırakın

E-Mail adresiniz yayınlanmaz.







Yazarın Diğer Makaleleri